zaterdag 4 april 2009
Er zijn weer boeken van het Goddijn-project klaar en die worden uiteraard uitgebreid bekeken en besproken. Met een zucht van verlichting laat Hans zijn spitselband zien. Hij vond het een zeer bewerkelijke binding, maar is nu eindelijk klaar, na geworstel met heel veel problemen met de perkamenten rug.

spitselband, Goddijn-boekmodel 11, gemaakt door Hans
In januari stond in het verslag te lezen dat Jopie boekmodel 16 onder handen had, een langsteekband met indirecte strengeling uit de 17de eeuw. Ze was toen niet tevreden met het resultaat en vond de strengels veel te grof. Dus nam ze zich voor nieuwe, fijnere strengels te draaien. Nu laat ze haar tweede versie zien en we kunnen niet anders zeggen dan dat ze een perfect boek gebonden heeft. De gesp heeft ze gemaakt door de binnenkern van een elektriciteitsdraad in deze vorm te buigen. De blinddruklijnen op het leer heeft ze met de foliepen aangebracht.
langsteekband met indirecte strengeling uit de 17de eeuw, gemaakt door Jopie
Marjolein heeft een prachtig exemplaar gebonden van boekmodel 15, een omslagband met directe strengeling uit de 18e eeuw. In plaats van perkament heeft ze Elefantenhaut gebruikt voor de band en de strengels. Voor de sluiting gebruikte ze wel een lus van perkament en een houten kraal geregen aan een perkamenten bandje.
boekmodel 15, een omslagband met directe strengeling uit de 18e eeuw, gebonden door Marjolein
Beter laat dan nooit, dus heb ik (Ine) boekmodel 8 waar ik in 2006 al aan begonnen was, maar eens afgemaakt. Het is een 19de eeuwse band met kartonnen platkernen, gesloten scharnieren, verzonken bindingen, een losse rug en een direct bestoken dubbel kapitaal. Indertijd had ik de sneden verguld met Kölner Miniatum Ink. Het resultaat zag er prima uit, maar........ het boek was niet te openen en dus bleef het op de stapel liggen!!!

goudsnede gemaakt met Miniatum Ink
Nu probeerde ik de bladzijden maar eens met het boekbindersmes open te snijden, maar dat leek geen optie. Het zeer zachte papier van het boekblok scheurde direct bij iedere snij-poging. Uiteindelijk heb ik daarom maar besloten de snedes machinaal te snijden, hetgeen helaas wel ten koste ging van de breedte van de marges.
Goddijn schrijft dat voor de banden van deze boeken marmerpapier werd gebruikt dat afweek van de marmeren schutbladen, maar er wel bij paste. Dus ging ik op zoek naar geschikt marmerpapier. Het patroon vond ik in het boek Marbling Patterns, 100 royalty free jpeg files (ISDN 4-86083-392-9), en via de bijgeleverde cd kun je alle patronen importeren in een grafisch programma op de computer.
Vervolgens paste ik met Photoshop de kleur aan en printte de titel op het blad voor het voorplat.

cover van het marmer-patronen-boek.

Om het geprinte marmerpapier daarna te beschermen tegen vuil en vocht heb ik Nikwax gebruikt. Dat is een impregneermiddel voor papier en kan via het sponsje dat op het flesje zit aangebracht worden. Om het melkachtige middel gelijkmatig te verdelen ben ik daarna horizontaal en verticaal met een 'verfrollertje' over het papieroppervlak gegaan. Nadat het papier volledig gedroogd is, kun je het prima verwerken; het behoudt zijn flexibiliteit en je kunt de inslagen goed naar binnen plakken.
De perkamenten hoekjes op de platten heb ik met acrylinkt groen geverfd. Het verbaasde me hoe snel en goed de inkt door het perkament opgenomen werd en ook niet afgaf bij het instijfselen van het perkament.

boekmodel 8, boekband uit 19de eeuw, gemaakt door Ine
's Middags maken we onder leiding van Jopie een boekmodel uit WOVEN AND INTERLOCKING BOOK STRUCTURES geschreven door Claire van Vliet en Elizabeth Steiner.
Het bijzondere aan dit boekje is het feit dat er geen lijm aan te pas komt. Het boekje bestaat uit een op de vouwen ingesneden harmonicastrook, twee dubbele bladen en verder uitsluitend enkele bladen. De verbindende factor van het boek is die harmonicastrook waar de bladen doorheen geweven worden.


Marjolein toont de harmonicastrook en daarnaast is de strook met de insneden te zien.
Voor het in elkaar zetten van het boek worden eerst twee bladen dubbelgevouwen. Daarna worden ze in het midden v-vormig ingesneden op de maat van de insnede in de harmonicastrook. Vervolgens worden ze door de insnede aan begin en einde van de harmonicastrook gestoken. Dat is even een lastig en precies karwei, dat met veel beleid en voorzichtigheid moet gebeuren.

het dubbelgevouwen blad is door de strook gestoken
De enkele bladen worden daarna aan één kant ingesneden, zodat ze in de vouwen van de strook gehaakt kunnen worden. En dan is het boek klaar !




de bbc-groep in actie met harmonica's vouwen en dubbele bladen vouwen en insnijden